Boże Narodzenie. Jeszcze nie zaczął się Adwent, a na placu św. Piotra już stoi choinka. Dziś rano na placu św. Piotra stanęła bożonarodzeniowa choinka. 28-metrowa srebrna jodła pochodzi z piemonckiej gminy Macra w prowincji Cuneo w północnych Włoszech. Jej drewno będzie wykorzystane do produkcji zabawek, które zostaną Plac św. Piotra na Watykanie: Kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II: 4. 28 września Plac św. Piotra na Watykanie: Spotkanie Franciszka z dziadkami i osobami starszymi 5. 19 października Plac św. Piotra na Watykanie: Beatyfikacja Pawła VI: 2015 6. 14 lutego Bazylika św. Piotra na Watykanie: Drugi konsystorz Franciszka: 7. 8 grudnia Kolumnada to seria kolumn podtrzymujących belkowanie i często tworzących chodnik. The columns of a colonnade may be all of the same material or they may be composed of a series of different materials. Kolumny kolumnady mogą być wykonane z tego samego materiału lub mogą składać się z szeregu różnych materiałów. Uroczystości pogrzebowe Benedykta XVI odbędą sięw czwartek 5 stycznia o godz. 9.30 na placu św.Piotra.Przewodniczyć im będzie Ojciec Święty Franciszek. Jak zapowiedział rzecznik prasowy Stolicy Apostolskiej Matteo Bruni, pogrzebowa msza św. będzie „uroczysta, ale prosta”, zgodnie z wolą zmarłego. . Opublikowano: 2015-01-30 12:41:45+01:00 · aktualizacja: 2015-01-30 15:10:03+01:00 Dział: Kościół Kościół opublikowano: 2015-01-30 12:41:45+01:00 aktualizacja: 2015-01-30 15:10:03+01:00 Po prysznicach dla bezdomnych pod kolumnadą na placu św. Piotra w Watykanie papież Franciszek i jego jałmużnik abp Konrad Krajewski postanowili podarować im także usługi zakładu fryzjerskiego. Ma on zacząć funkcjonować pod kolumnadą 16 lutego, zaspokajając tym samym ich kolejne potrzeby higieniczne. Chcemy przede wszystkim podkreślić godność osoby. Ktoś, kto nie ma możliwości umycia się jest osobą społecznie odrzucaną. Wszyscy wiemy, że kloszard nie może pojawić się w miejscu publicznym, takim jak bar czy restauracja, by poprosić o skorzystanie z ich usług, bo się mu ich odmówi -wskazał abp Krajewski. Zaznaczył, że wzięcie prysznica czy upranie ubrania nie wystarczą. Trzeba jeszcze mieć w porządku włosy i brodę, również dlatego, aby zapobiegać chorobom. To kolejna usługa, którą bezdomnemu niełatwo jest uzyskać w normalnym zakładzie, bo może wywołać u klientów strach przed zarażeniem się jakąś chorobą, np. świerzbem —zauważył jałmużnik papieski. Dodał, że biorąc pod uwagę, iż bezdomni jeżdżą autobusami i metrem razem z innymi ludźmi, „papieski fryzjer” będzie także służbą wspólnemu dobru miasta. Zakład fryzjerski zostanie oddany do użytku razem z trzema nowymi prysznicami. Pracować w nim będzie grupa fryzjerów wolontariuszy, którzy już się do tego zadania zgłosili, w tym uczniowie ostatniego roku szkoły fryzjerskiej w Rzymie. Strzyżenie odbywać się będzie w poniedziałki, kiedy zakłady fryzjerskie są zamknięte i fryzjerzy mają czas wolny. ann/KAI Publikacja dostępna na stronie: Fontane di Piazza San Pietro – wodne fajerwerki na Placu św. Piotra Fontanny na Palcu św. Piotra, Giuseppe Vasi, Delle magnificenze di Roma antica e moderna, 1747, zdj. Wikipedia Stojąc na Placu św. Piotra i wodząc wzrokiem po otaczających go cudach architektury, dopiero po chwili zwrócimy uwagę na dwie fontanny znajdujące się po obydwu stronach obelisku Vaticano. Ich uroda nie powala, ale szum wody i jej rozpryskujące się krople, w słoneczne dni tworzące świetlisty parawan wielobarwnej mgły, dopełniają idealną harmonię tego miejsca – urbanistycznego arcydzieła. Stojąc na Placu św. Piotra i wodząc wzrokiem po otaczających go cudach architektury, dopiero po chwili zwrócimy uwagę na dwie fontanny znajdujące się po obydwu stronach obelisku Vaticano. Ich uroda nie powala, ale szum wody i jej rozpryskujące się krople, w słoneczne dni tworzące świetlisty parawan wielobarwnej mgły, dopełniają idealną harmonię tego miejsca – urbanistycznego arcydzieła. Stare sztychy ukazują je jako tryskające silnymi strumieniami wody, niemal jak gejzery, tak że nie widać kolejnych talerzy fontann. Dziś są to dość rachityczne strugi, poprzez które odsłaniają się poszczególne ich elementy. Są do siebie bardzo podobne, choć nie są identyczne. Rozróżnić je możemy po znajdujących się na ich trzonach reliefach, informujących o fundatorach. Każda z fontann składa się z obszernej dolnej misy, trzonu i dwóch stopniowo zmniejszających się basenów. Dzięki temu woda mogła spływać jak po kaskadach, przez stulecia wywołując u przyjezdnych zachwyty nad cudami natury połączonymi z inżynierią. Obydwie wykonano z granitu i trawertynu. Mają 8 metrów wysokości, a ich baseny 28 metrów obwodu (dolny) oraz 16 metrów i 12 metrów (górne). Swoje miejsce i ostateczny kształt uzyskały w momencie ukończenia kolumnady Berniniego okalającej Plac św. Piotra, ale początki jednej z nich sięgają odległych czasów. Woda dopływała do Watykanu już za czasów cesarza Trajana (98–117) dzięki wybudowanemu przez niego akweduktowi (Acqua Traiana). Trudno to sobie wyobrazić, ale czerpana była z miejscowości Bracciano, leżącej w odległości około 50 kilometrów od Rzymu. W 1490 roku z polecenia papieża Innocentego VIII zbudowano przeznaczoną dla pielgrzymów fontannę po prawej (stojąc przodem do bazyliki), północnej stronie placu. Mogli w niej ugasić pragnienie i umyć się po długiej drodze. Niezastąpiony kronikarz Stefano Infessura opiewał jej piękno, pisząc o dwóch – zdobionych herbami papieskimi i reliefami – kolistych basenach, z których spływała woda; kończył uwagą, „iż nic podobnego nie można znaleźć nigdzie w Italii”. Dziesięć lat później fontannę odnowił papież Aleksander VI, nakazując dobudowanie do niej dodatkowego poidła dla koni. Tak dotrwała aż do początku XVII wieku. Wtedy papież Paweł V, ten, którego dumne imię widnieje na fasadzie bazyliki, przebudował i zmodernizował akwedukt Trajana, nazwany na jego cześć Acqua Paola. Papież nakazał też przebudowę fontanny. Acqua Paola kończy swój bieg na wzgórzu Janikulum (Gianicolo) na wysokości 266 metrów nad poziomem morza, w wybudowanej również przez papieża Pawła V innej fontannie dell’Acqua Paola. Stamtąd, przez poprowadzone rury, przepływała do fontanny na Placu św. Piotra. Autorem jej nowej formy był Carlo Maderno – twórca licznych fontann w mieście. Zbudował on nowy, wieloboczny, podwyższony kilkoma stopniami basen. Zachował środkową misę starej fontanny, a górną zastąpił odwróconym talerzem (rodzajem grzyba), który pokryto kamiennymi łuskami, uzyskując w ten sposób znakomity efekt optyczny. Woda tryskająca na kilka metrów w górę, spadając uderzała w kamienne podłoże grzyba, rozpryskując się w niezliczone krople, które w promieniach słońca połyskiwały tysiącami barw, czasem nawet tworząc tęczę. Usunięto stare herby poprzednich fundatorów, zastępując je herbem Pawła V i umieszczonymi w płycinach cokołu wizerunkami orła i smoka – heraldycznymi symbolami rodu Borghese, z którego papież się wywodził. W tym momencie plac przed bazyliką urozmaicała jedna fontanna. Zmieniło się to po zaprojektowaniu Placu św. Piotra (Piazza di San Pietro), a przede wszystkim kolumnady, przez Gian Lorenza Berniniego w połowie XVII wieku. Aby jego przestrzeń odpowiednio ujednolicić, po przeciwległej, południowej stronie placu należało wybudować drugą fontannę. Uczynił to również Bernini, wzorując się na fontannie Maderny, ale dopiero za panowania papieża Klemensa X (1667). I to jego herb (sześć gwiazd) widnieje na trzonie fontanny, zwanej też fontanną Klemensa X. Zauważymy tam również inskrypcję upamiętniającą papieża Pawła VI, który fontannę w XX wieku odnowił. Plac Świętego Piotra Widok z dachu bazyliki św. Piotra Państwo Watykan Miejscowość Watykan Położenie na mapie Watykanu Położenie na mapie Włoch Położenie na mapie Lacjum Położenie na mapie Rzymu 41°54′08,0″N 12°27′23,0″E/41,902222 12,456389 Multimedia w Wikimedia Commons Plac przed przebudową, ok. 1600 Plac świętego Piotra (wł. Piazza San Pietro) – plac znajdujący się przed bazyliką św. Piotra w Watykanie, należący do osi łączącej bazylikę i Via della Conciliazione. Został zaprojektowany w 1656 przez Berniniego jako prostopadły owal, który od strony zachodniej za pośrednictwem części w kształcie trapezu otwiera się na fasadę bazyliki, od strony wschodniej wychodzi na przebitą w latach 30. XX w. Via della Conciliazione. Kolumnada Berniniego[edytuj | edytuj kod] Otacza go portyk Berniniego zbudowany w latach 1656-1667. Olbrzymia, czterorzędowa kolumnada w porządku toskańskim, zwieńczona jest attyką, na której ustawiono posągi 140 świętych. Wśród nich, po lewej stronie, na wysokości fontanny, można znaleźć pomnik św. Jacka Odrowąża, dominikanina. Symbolika kolumnady ma związek z kontrreformacją i można się w niej dopatrywać wyciągniętych rąk Kościoła, pragnących ogarnąć wszystkich. Obelisk[edytuj | edytuj kod] Centralne miejsce placu zajmuje jeden z trzynastu egipskich obelisków w Rzymie. Pierwotnie zdobił cyrk Nerona, gdzie został ustawiony na cześć Juliusza Cezara (dlatego nazywano go potocznie „Julia”)[1]. Wedle tradycji był świadkiem męczeńskiej śmierci św. Piotra i innych chrześcijan. Obelisk pochodzi z XIII w. w latach 37-41 sprowadzono go do Rzymu z polecenia cesarza Kaliguli. Sam obelisk w takiej postaci, jak go przywieziono z Egiptu, ważył 487 ton i miał 25,5 m wysokości. W tym celu zbudowano specjalny, jednomasztowy statek o ładowności 2,5 tys. ton, uznany wówczas za cud techniki. Maszt statku był tak gruby, że czterech ludzi ledwo mogło go objąć. Ładunek umieszczono na pokładzie, zaś by zapewnić statkowi stabilność pod pokład, w charakterze balastu, załadowano 60 tys. korców soczewicy. Przy ustawianiu obelisku w cyrku Nerona pracowało 20 tys. ludzi[1]. „Julia” była jedynym obeliskiem, który nie został zburzony po zdobyciu Rzymu przez Wizygotów w 410 r. W 1586 papież Sykstus V polecił przenieść go na obecne miejsce architektowi Domenico Fontanie[2]. Obelisk opatrzono wtedy inskrypcjami w języku łacińskim: od strony wschodniej: ECCE CRUX DOMINI/FVGITE PARTES ADVERSAE/VICIT LEO DE TRIBV JUDA – Oto krzyż Pana, uciekajcie nieprzyjaciele, zwyciężył lew z plemienia Judy od strony zachodniej: SANTISSIME CRVCI/SIXTUS V PONT MAX/CONSECRAVIT E PRIORE SEDE/ANNVLSVM/ET CAESS AVG TIB/I L ABLATUM/MDLXXXVI – Sykstus V papież, poświęcił Najświętszemu Krzyżowi ten kamień wyrwany ze swojego pierwotnego miejsca posadowienia za panowania cesarzy Augusta i Tyberiusza oraz przeniesiony w roku 1586 drugi napis u dołu: CHRISTVS VINCIT/CHRISTVS REGNAT/CHRISTVS IMPERAT/CHRISTUS AB OMNI MALO PLEBEM SVAM DEFENDAT – Chrystus zwycięża, Chrystus króluje, Chrystus panuje, Chrystus broni lud swój od wszelkiego zła od strony południowej na bazie: SIXTVS V PONT MAX/OBELISCVM VATICANVM/DIS GENTIVM/IMPIO CVLTV DICATVM/AB APOSTOLORVM LIMINA/OPEROSO LABORE/TRANSTVLIT/AN MCLXXXVI PONT II – Sykstus V papież, obelisk watykański pierwotnie poświęcony niegodnemu kultowi bogów pogańskich, przeniósł do grobów apostołów ogromnym nakładem pracy w roku 1586, drugim swojego pontyfikatu od strony północnej na bazie: SIXTUS V PONT MAX/CRVCI INVICTAE/OBELISCVM VATICANVM/AB IMPVRA SVPERSTITONIS/EXPIATUM IVSTIVS/ET FELICIVS CONSECRAVIT/AN MDLXXXVI PONT II – Sykstus V papież, poświęcił godniej i szczęśliwiej Niezwyciężonemu Krzyżowi obelisk watykański oczyszczony z bezbożnych zabobonów w roku 1586, drugim swego pontyfikatu. Wraz z podstawą i krzyżem obelisk mierzy obecnie 39,81 m wysokości. Bernini przy projektowaniu placu wykorzystał go jako punkt wskazujący środek owalu. W roku 1675 zaprojektował otaczającą go fontannę. Fontanny[edytuj | edytuj kod] Na placu symetryczne ustawiono jeszcze dwie fontanny. Jedna z nich, znajdująca się po prawej stronie placu, jest dziełem Maderny, a druga jest jej wierną kopią (dzieło Fontany). Po lewej stronie, pomiędzy bazyliką a kolumnadą znajduje się Spiżowa Brama strzeżona przez Gwardię Szwajcarską. W głębi widoczne są Schody Królewskie – Scala Regia – dzieło Berniniego. Wizerunek Matki Bożej[edytuj | edytuj kod] Osobny artykuł: Mater Ecclesiae. W 1980 podczas spotkania UNIV jeden student spytał Jana Pawła II, czemu na placu brakuje wizerunku Matki Bożej. Papież zgodził się na jego wykonanie. Projekt przedstawili członkowie Opus Dei, wykonał go hiszpański architekt Javier Cotello. 8 grudnia 1981 roku Jan Paweł II poświęcił obraz[3]. Wizerunek znajduje się po prawej stronie od bazyliki św. Piotra. Ważne wydarzenia[edytuj | edytuj kod] Plac był świadkiem wielu uroczystości roku kościelnego, beatyfikacji i kanonizacji, co środę odbywają się audiencje generalne. Na tym placu 13 maja 1981 papież Jan Paweł II został postrzelony przez zamachowca. Największe zgromadzenia na placu: pogrzeb Jana Pawła II – ok. 300 tys. wiernych[4] (pierwsze sektory zajmowały orszaki przedstawicieli rządów państw z całego świata; poza placem zgromadziło się ponad 4 000 000 pielgrzymów, głównie z Polski)[potrzebny przypis]. kanonizacja św. Josemarii Escrivy – ok. 500 tys. wiernych kanonizacja o. Pio – ok. 300 tys. wiernych beatyfikacja Jana Pawła II – ok. 1,5 mln wiernych ogłoszenie wyboru Jorge Mario Bergoglio na papieża – ok. 250 tys. wiernych kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II – ok. 800 tys. wiernych. Panorama placu św. Piotra Zobacz też[edytuj | edytuj kod] Plac św. Marka w Wenecji Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ a b Feldhaus Franz Maria: Maszyny w dziejach ludzkości od czasów najdawniejszych do Odrodzenia, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1958, s. 136. ↑ Władysław Węglarz SDS: Bazylika Świętego Piotra. Przewodnik Szczegółowy. Kraków: Wydawnictwo Salwatoriańskie, 1994, s. 36. ISBN 83-902178-1-3. ↑ Jan Paweł II i Opus Dei: Rozmowa z Biskupem Javierem Echevarríą (cz. 2/3) – Opus Dei, [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-21]. ↑ 2005-04-08: Pogrzeb papieża Jana Pawła II – Wikinews, wolne źródło informacji, [dostęp 2017-11-26]. Bazylika św. Piotra jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc na całym świecie. Znana jest także jako Katedra Rzymska lub po prostu Watykan. Bazylika św. Piotra w Rzymie to kościół rzymskokatolicki znajdujący się na terenie Watykanu. Służy zarówno jako rezydencja papieża, jak i ważne sanktuarium dla katolików na całym świecie. Jej projekt architektoniczny jest wyjątkowy w porównaniu z innymi kościołami we Włoszech i w Bazyliki św. Piotra sięgają 24 r. kiedy to została założona przez cesarza Konstantyna w miejsce kilku wcześniejszych kościołów znajdujących się w tym samym miejscu. Jednak dopiero w 856 r. papież Leon IV wydał dekret oficjalnie nadający jej status katedry, co czyni ją jednym z najstarszych działających kościołów chrześcijańskich, który jest używany do dziś. Z biegiem czasu kościół św. Piotra był wielokrotnie odnawiany i przebudowywany, co wyjaśnia, dlaczego w jego murach w różnych okresach historii można podziwiać tak wiele stylów architektonicznych: Bizancjum, styl karoliński, romański i barokowy – wszystkie te style były wykorzystywane na przestrzeni wieków do dekoracji tego świętego treści artykułu1 Plac Świętego Piotra w Rzymie – podstawowe informacje o tym Historia Kolumnada Obelisk Inne elementy na Placu Świętego Piotra 2 Wydarzenia na Placu Świętego Piotra3 Zwiedzanie Placu Świętego Piotra4 Uroczystości na Placu Świętego PiotraPlac Świętego Piotra w Rzymie – podstawowe informacje o tym miejscuHistoria powstaniaPlac Świętego Piotra (po włosku: Piazza San Pietro) to bez wątpienia obowiązkowy punkt na liście miejsc do odwiedzenia podczas pobytu w Rzymie. Zwiedzanie go z pewnością będzie niezwykłym doświadczeniem!Właściwie znajduje się on w Watykanie, tuż przed Bazyliką Świętego Piotra. Powstawał w latach 1656-1667 na wniosek papieża Aleksandra VII, według projektu architekta Berniniego. Ten centralny plac Watykanu ma kształt prostopadłego owalu, który otwiera się na fasadę bazyliki, od drugiej zaś strony łączy się ze słynną Via della Conciliazione, czyli Drogą Pojednania. Ma 240 metrów średnicy i jest w stanie pomieścić aż osób!Kolumnada BerniniegoPlac otacza czterorzędowa kolumnada w porządku toskańskim, zakończona attyką. Składają się na nią 240 kolumny, zaś na attyce tych kolumn znajduje się 140 posągów postaci świętych. Co ciekawe, jednym z nich jest Polak – święty Jacek Odrowąża, W centralnym miejscu placu można podziwiać egipski obelisk, który pamięta jeszcze czasy prześladowań chrześcijan – jego powstanie to około XIII w Wedle tradycji był nawet świadkiem męczeńskiej śmierci świętego Piotra oraz innych chrześcijan. Kiedyś stał on w cyrku Nerona na cześć Juliusza Cezara, lecz w 1585 r. papież nakazał przeniesienie tegoż obelisku na środek placu. Obelisk ma prawie 40 metrów wysokości, zaś na jego szczycie przechowywane są relikwie Krzyża Świętego jako symbol zwycięstwa chrześcijaństwa nad elementy na Placu Świętego Piotra Po obu stronach obelisku znajdują się dwie takie same fontanny – jedna z nich została zaprojektowana w w 1614 r. przez Maderna, druga zaś w 1675 r. przez Berniniego. Pomiędzy kolumnadą a bazyliką znajduje się Spiżowa Brama, której strzeże Gwardia Szwajcarska. Jest to jedna z trzech bram, którymi można dostać się do państwa Watykan. Z Placu Świętego Piotra można oczywiście podziwiać Bazylikę Świętego Piotra, a także Kaplicę Sykstyńską. Wydarzenia na Placu Świętego PiotraPlac Świętego Piotra był miejscem wielu niezwykle ważnych wydarzeń i uroczystości kościelnych, w tym licznych kanonizacji i beatyfikacji. Na placu w 1981 r. papież Jan Paweł II został postrzelony przez zamachowca. Dotychczas największe uroczystości to:beatyfikacja Jana Pawła II – ok. 1,5 mln wiernych;kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II – ok. 800 tys. wiernych;pogrzeb Jana Pawła II – ok. 300 tys. wiernych;ogłoszenie wyboru Jorge Mario Bergoglio na papieża – ok. 250 tys. wiernych. Zwiedzanie Placu Świętego PiotraNależy zaznaczyć, że zwiedzanie Placu Świętego Piotra jest umożliwione wszystkim chętnym i to na dodatek całkowicie bezpłatne. Na plac można wejść w każdej chwili dnia i nocy, nie jest on zamykany o żadnej porze. Główne wejście na plac znajduje się od strony wspomnianej już Via della Conciliazione. Warto pamiętać, że chętnych do odwiedzenia Placu Świętego Piotra nie brakuje, więc zwykle zwiedzanie odbywa się wraz z tłumem innych turystów. Oczywiście w sezonie letnim i w godzinach szczytu tych osób jest więcej, natomiast wybierając się na plac wcześnie rano lub pod koniec dnia, możemy liczyć na nieco mniejszy ścisk. Zwiedzanie Placu Świętego Piotra warto od razu połączyć ze zwiedzaniem innych watykańskich zabytków, takich jak Bazylika Świętego Piotra i Muzea Watykańskie. Wszystkie te miejsca znajdują się niedaleko od siebie, więc połączenie ich zwiedzania jest z pewnością dobrym pomysłem. Pamiętajmy również, że przed wejściem na Plac Świętego Piotra, obowiązkowo trzeba przejść przez kontrolę bezpieczeństwa. Przed bramkami wykrywającymi metal ustawiają się kolejki, które często są dość długie, więc warto uzbroić się w cierpliwość oraz coś do picia. W okolicach Placu Świętego Piotra znajduje się wiele restauracji i kawiarni, w których można zarówno zjeść smaczny obiad, jak i po prostu usiąść i napić się kawy. Nie musimy więc martwić się o zabranie ze sobą prowiantu na czas zwiedzania. Jeśli jesteś zainteresowany zwiedzaniem Rzymu musisz zainteresować się także artykułem Zwiedzanie na Placu Świętego PiotraPlac Świętego Piotra to oczywiście miejsce bezpośrednio związane z kultem religijnym i z chrześcijaństwem w ogóle. Jeżeli ktoś chciałby podczas zwiedzania jednocześnie wziąć udział w jednej z uroczystości kościelnych organizowanych na placu, to oczywiście jest taka w każdą środę o godzinie 9 rano na Placu Świętego Piotra odbywają się audiencje generalne z udziałem papieża. Bilety na audiencje generalne są bezpłatne, a kalendarz ceremonii papieskich z ich rozpiską można znaleźć w Internecie na stronie Prefektury Domu Papieskiego. Ponadto co niedzielę o godzinie 12:00 na Placu Świętego Piotra odbywa się modlitwa Anioł Pański z udziałem papieża. Wzięcie udziału w takiej uroczystości nie wymaga posiadania żadnych biletów, natomiast trzeba pamiętać, że takie wydarzenia przyciągają tłumy wiernych i turystów. Plac Świętego Piotra został co prawda zaprojektowany z myślą o tym, aby zmieścić jak największą ilość wiernych, jednak mimo to, warto dotrzeć na miejsce z dużym wyprzedzeniem.

kolumnada na placu św piotra